Muziek interview: Lyne

Beeld krediet: Diana Vos

Vertel ons over wie je bent? Wat motiveert je? Wat inspireert je? Hoe zie je de huidige Brusselse LGBTQI+ scene? (Wat is goed, wat kan verbeterd worden, wat mist Brussel)

Ik ben Lyne, ik woon al bijna tien jaar in Brussel. Na mijn studies in de culturele sector, zowel als maker als curator, heb ik een brede waaier aan functies gehad, van trainer tot opvoeder, van evenementenmanager tot muzikantenmanager. Ik heb ook verschillende projecten gestart met de LGBTQIA+ gemeenschappen, in de feministische sector, in de muzieksector, en een combinatie van alle drie!

Vanuit een grassroots perspectief, De huidige scène is bloeiend Onze context is een ongekende: we gingen van overmatig gediscrimineerd, ondergedoken leven, tot onze identiteiten overwegend "getolereerd" werden (voor de meest bevoorrechten onder ons), om vervolgens het middelpunt te zijn van een myriade van "rainbow-washing" en institutionalisering van onze gemeenschappen. Allemaal in de afgelopen 50 jaar, terwijl de meest gemarginaliseerde mensen binnen het acroniem verder werden gemarginaliseerd, niet alleen door de buitenwereld maar ook door onszelf. 

Sommigen zien deze "versnippering" van onze gemeenschappen als iets nieuws en slechts. Ik zie het niet alleen als een historische realiteit, maar ook als een noodzakelijke en prachtige zaak. Brussel maakt het mogelijk dat steeds meer collectieven ieder mens vertegenwoordigen, ruimte en zeggenschap geven. Let's Talk About Non-Binary bijvoorbeeld, Les Peaux de Minuit, Merhaba, Naast Monique, al deze organisaties zijn opgericht door en gericht op specifieke gemeenschappen, met een uiteenlopende mate van "formalisering". Deze diversiteit is essentieel voor het bevorderen van een bredere en meer begripvolle LGBTQIA+ gemeenschap. 

Wat betreft wat er ontbreekt, zou ik graag meer initiatieven zien die gericht zijn op bi/pan+ mensen. Die zijn er momenteel niet: toen ik in 2021 de Bi Visibility Day organiseerde, zag ik niet alleen het belang ervan, maar ook de algemene verhouding tot de rest van de gemeenschappen. Als je naar de cijfers kijkt, zijn we meestal de meest ondervertegenwoordigde en onzichtbare groep, ook al zijn we statistisch gezien de grootste in aantallen en in percentage risicogroepen. Dus, ik zou graag meer acties en collectieven actief zien door en voor bi/pan+ mensen! Als je interesse hebt, hit me up 😉

U bent een trotse en uitgesproken activiste voor vrouwen- en queerrechten - wat vindt u van de huidige plotselinge agressieve retoriek jegens vrouwen, transgenders en non-binairen? Hoe bestrijden we dat? Wat kan ieder van ons elke dag doen om, langzaam maar zeker, ongelijkheid, haatdragende taal, intimidatie, discriminatie en geweld uit te roeien?

Deze "plotselinge" agressieve retoriek is helaas geen verrassing. Susan Faludi's "Backlash" uit 1991 schetst de eerste theorie rond het agressieve moment dat volgt na een moment van zogenaamde "bevrijding" van FINTA mensen (FINTA mensen = Fæmme, Intersex mensen, Niet-binaire mensen, Transgender mensen, Agender mensen). Eenvoudiger gezegd: de dominante groepen geven ons de illusie gehoord te worden, en als ze genoeg gedaan hebben alsof ze zich om onze eisen bekommeren, altijd aan de oppervlakte, wordt ons gevraagd terug naar de keuken te gaan. Grappen daargelaten, de gevolgen kunnen nijpend zijn, van het terugdraaien van beleid tot de vroegtijdige dood van verschillende van onze broers en zussen, met name transgenders en niet-binaire mensen. En deze cyclus herhaalt zich helaas telkens weer. 

Na het hoogtepunt van de #MeToo-beweging in 2017, ervaren we nu de terugslag ervan. Nu onze samenlevingen verschuiven naar het accepteren van het bestaan van andere mensen dan cis-witte-mannen, beginnen de meest gemarginaliseerde onder ons dan vrij te bestaan in het openbaar en/of privé. Het is zo dat feministische platforms die gendernormen als geheel ter discussie stellen, nog een ander "onverwacht" resultaat hebben, namelijk de emancipatie van alle gendernormen, hetzij gewenst voor iedereen, hetzij actief toegepast door sommige mensen. 

Weigeren je te conformeren aan de systemen van cis-hetero-patriarchale-monogame-blanke-kapitalistische-valide ideologieën creëert systemische golven van discriminatie en terugslag. En als je systemische problemen hebt, heb je systemische oplossingen nodig. Aka, we moeten problemen bekijken zoals ze zich voordoen in hun unieke context en plaats in het systeem. Elk heeft een specifieke machtsdynamiek, specifieke doelgroepen, specifieke actoren met verschillende verantwoordelijkheden en macht, en specifieke stappen die nodig zijn om op korte termijn en/of op lange termijn tot een oplossing te komen. 

Dat betekent dat er geen gemakkelijke oplossing is en dat we niet gelijk zijn in onze verantwoordelijkheden en onze macht om deze systemische discriminaties en ongelijkheden op te lossen. Bijvoorbeeld, als je ergens een machtspositie hebt (school, werk, politiek, vriendengroep, sociale klasse, ras, enz.) is het jouw verantwoordelijkheid om je macht te gebruiken om een deel van een "probleem" op te lossen, op korte of lange termijn, of het nu gaat om één specifiek element of een groep elementen. Maar jullie alleen zullen nooit alles overal tegelijk kunnen oplossen. We kunnen alleen beginnen, en we hebben iedereen nodig die erbij betrokken is.

Als je weet waar je staat ten opzichte van systemische discriminatie (oftewel onderdrukking), kun je bepalen wat je kunt doen en kun je gemeenschappen om je heen vinden die je daarbij kunnen steunen en verheffen.

Voor mij helpt deze systemische visie me te bepalen wat ik kan of moet doen en wat anderen met macht kunnen of moeten doen. Het helpt me ook om niet te overweldigd te raken als activist, vooral wat betreft mijn geestelijke gezondheid en grenzen. Dus, ik hoop dat mijn korte analyse sommigen van jullie kan begeleiden in deze complexe wereld!

Als je een meer praktisch antwoord wil, geef dan je geld en/of tijd (als je dat hebt) om FINTA-makers te ondersteunen, online of persoonlijk. Ik zorg voor een online agenda What's Up Brussels met evenementen door en/of voor FINTA-mensen in de culturele sector, dus als je inspiratie zoekt, kun je daar altijd beginnen. En als je iets hebt dat er niet op staat, laat het me weten en ik voeg het toe!
-> Dus ga naar hun shows, geef ze je geld, je tijd, ontdek artiesten, mensen en plaatsen, en laten we elkaar het bureau geven dat we verdienen om te schitteren. 

Wie zijn Brusselse artiesten of artistieke collectieven die je inspireren? Hoe zou je jouw (muzikale) stijl omschrijven? Hoe ben je in de muziek terechtgekomen? Je werkt samen met een overvloed aan verschillende artiesten en collectieven, van Lou K tot vrouwen van Radio Vacarme - vertel ons over deze samenwerkingen? Waar vind je nieuwe geluiden?

Ik ben opgegroeid met het luisteren naar muziek met mijn vader: er speelde altijd muziek bij ons thuis, er lagen cd's voor mij en mijn zus om door te bladeren en er waren gesprekken over muziek. Alles van Pink Floyd, ZZ Top, tot Kate Bush en Nina Hagen. 
Als volwassene was mijn eerste kennismaking met de muzieksector volledig ongepland: Ik ontmoette muzikanten in een bar die me uitnodigden om hun jamsessie bij te wonen. En daar kwam mijn grote relatie met muziek op een nieuw niveau. Ik ging van bewonderaar van muziek naar supporter naar manager naar promotor en zo verder. 
Ik begon met het managen van muzikanten, hen te ondersteunen bij het ontwikkelen van hun projecten.
Toen werd ik me echt bewust van het gebrek aan FINTA mensen in jamsessies, dus in 2019 nam ik het op me om de Femme Jam te starten, in samenwerking met The Crazy Circle. Het is/was een podium in chosen-mixity als instrument voor muzikale expressie, experimenteren, netwerken en vooral genieten. 
Naarmate de jaren verstreken en de discriminaties zich bleven opstapelen, stopte ik helemaal met werken met cis-mannen en concentreerde ik me volledig op FINTA-artiesten en -collectieven. Toen ontmoette ik Les Volumineuses, Rebel, Poxcat, Psst Mlle, Missfitte, en nog veel meer inspirerende mensen die een veiligere en meer representatieve muziekscene bevorderen.
Op institutioneel vlak is de ontwikkeling van SCIVIAS ook een groot teken dat de mainstream scene zich ontwikkelt. Ik heb de FINTA-ers onomwonden verdedigd en ben in verschillende jury's uitgenodigd. Ik heb zelfs een conferentie georganiseerd over "Betere ruimtes bouwen voor FINTA-mensen in de muzieksector"uiterlijk ELC [Euro-Centraal-Aziatisch Lesbisch Gemeenschap] Conferentie in Boedapest. 
Ik spreek wanneer nodig over nieuws en projecten rond FINTA mensen in de muzieksector en ik ga naar veel conferenties en professionele meet-ups - dat is meestal waar ik nieuwe medewerkers vind, nieuwe geluiden, enz.

Wat muziekgenres betreft, heb ik niet echt een voorkeursstijl. Ik heb wel een zwak voor rock en live bands, maar mijn playlists zijn all over the place. Ik hou ervan om nieuwe FINTA-artiesten te ontdekken, en nieuwe FINTA-mensen die de muzieksector goed laten draaien. Dat is wat me dreef om mijn show te beginnen Zij klinken op Radio Vacarmeomdat ik een licht kan laten schijnen op deze ongelooflijke mensen, en iedereen hen kan ontmoeten en hun verbazingwekkende werk kan ontdekken. 

Directe samenwerking met artiesten is iets wat ik in het verleden heb gedaan, met geweldige bands als Astrid B. of Lou K.. Ik heb het genoegen gehad de ontwikkeling van een deel van hun projecten toe te vertrouwen, en de ervaring die ik met hen heb opgedaan was enorm waardevol. Dit vertrouwen kreeg ik ook van de andere FINTA-mensen met wie ik heb mogen samenwerken of die ik gewoon in de muzieksector heb ontmoet. Ik dank hen hartelijk voor het delen van hun ervaringen en hun wensen voor de sector. Aangezien ik een van de mensen ben die het geluk hebben een platform te hebben, ben ik er trots op dat ik het gebruik om te pleiten en te bouwen aan een betere muzieksector voor FINTA-mensen.

Wat mogen we in de toekomst van u verwachten (komende 6 maanden - jaar)?

Aan de muziekkant blijf ik me richten op mijn radioshow... Zij klinken - veel spannende gasten te komen voor het volgende deel van seizoen 2! Ook wil ik mijn werk binnen de muzieksector uitbreiden, maar daar kan ik nu nog niet te veel over zeggen. Meer wordt aangekondigd in de komende maanden!

Ik ben nog steeds op zoek naar mogelijkheden om iedereen te steunen die een veiligere en meer representatieve werkomgeving wil ontwikkelen, zowel in de muzieksector als in de algemene culturele en activistische sector. 

Op het gebied van evenementen, bewaar de datum voor 18 mei! Met mijn radioshow Zij klinken Ik nodig mijn lieve vriend uit van A L'Aise, Bien om samen een feest te organiseren in Brasserie Illegaal op Donderdag 18 mei voor Pride Week! Een FINTA-LBQP+ feest dat je niet mag missen! De locatie heeft een binnenplaats met een petanqueveld, veel zon, goede non-alcoholische en alcoholische opties, en de heetste DJ's om ons de hele nacht te laten dansen!

Wat vind je het leukste aan Brussel?

Het is moeilijk kiezen haha!

Ik zou zeggen dat het de vruchtbare grond is voor initiatieven om te groeien, de comfortabele omgeving waarin mensen elkaar kunnen ontmoeten en contact kunnen leggen, de diversiteit en constante groei, terwijl het toch een dorp op mensenmaat blijft. 

Brussel is de onverwacht coole stad die je de adem beneemt door gewoon zichzelf te zijn, en jou dus ook de kans geeft de jouwe te zijn!