De Brusselse queer kunstenaar Eric Adam keert terug naar de kunstscène van de stad met zijn nieuwste tentoonstelling Jonction, een visuele verkenning van het Centraal Station van Brussel en de symbolische betekenis ervan. Bekend om zijn vermogen om eenzaamheid en anticipatie in stedelijke omgevingen vast te leggen, nodigt Adams werk kijkers uit om na te denken over de alledaagse scènes die we vaak over het hoofd zien, met name die aan de rand van de samenleving.
Adams reis door de wereld van de kunst is net zo eclectisch als zijn eigen identiteit. Hij werd geboren in Wallonië en verhuisde op 19-jarige leeftijd naar Brussel, waar hij zich stortte op de bruisende culturele en queer scene van de stad. Begonnen als grafisch ontwerper, was Adam ook de frontman van de rockband Op een dag zal mijn prins komenwaar hij zijn creatieve visie kanaliseert door middel van zowel muziek als beeldende kunst, gevormd door zijn ervaringen als homoseksuele man die door het complexe stedelijke landschap navigeert.
"Tekenen is altijd een deel van me geweest," zegt Adam. "Zelfs op school was ik geobsedeerd door schetsen. Na verloop van tijd ben ik van muziek overgestapt op schilderen, omdat ik daarmee uitdrukking kon geven aan de thema's isolatie en stedelijk leven die me altijd hebben gefascineerd." Zijn werk straalt vaak een gevoel van ontkoppeling uit, een ervaring die bekend is bij mensen die aan de rand of tussen werelden leven, een subtiele knipoog naar zijn eigen persoonlijke reis.
In JonctionAdam verkent deze thema's door de lens van de Noord-Zuid-Zuideen tunnel die Brussel zowel geografisch als symbolisch verdeelt. De werken bestaan uit monochrome afbeeldingen van de perrons en tunnels van het station en benadrukken het contrast tussen de verlichte perrons en de donkere sporen. "Het is een ruimte die zowel vertrouwd als ver weg aanvoelt," legt Adam uit. "Mensen zijn vaak verdwaald in hun telefoon, afgesloten van elkaar en de wereld om hen heen."
Zijn nauwgezette stenciltechniek weerspiegelt zijn grafische achtergrond en biedt precisie in zijn weergave van de structurele vormen van het station. Voor Adam voelt deze techniek bijna meditatief. "Het is een proces dat me uit de realiteit haalt," deelt hij, net zoals veel LGBTQ+ mensen door verschillende lenzen door de wereld moeten navigeren, afwisselend onzichtbaar en zichtbaar.
Loopt in Studio 84, Jonction vangt de dualiteiten van het stadsleven: snelheid en stilte, aanwezigheid en afwezigheid, beweging en isolement. De tentoonstelling loopt tot 11 oktober. Ga voor meer informatie naar Studio 84, een hub voor LGBTQ+ kunstenaars en stemmen in Brussel.
Art Galerie Studio 84 Kunst & Cultuur[s]
Rue du Marché au Charbon Kolenmarkt 84, 1000 Brussel
Misschien wilt u ook
-
Vallen zonder angst: Edy Dinca onderzoekt liefde en identiteit in 'Vertigo'
Voor KET.brussels deelt Edy Dinca hun reis van optreden als kind in Boekarest naar
-
Boekenbeurs voor konten in Brussel: Stoutmoedige homo stemmen en levendige creativiteit
Van 29 november tot 1 december 2024 vindt in KANAL-Centrum Pompidou de eerste Brusselse Ass plaats.
-
Thymios Fountas: Het uitdagen van genderstereotypen in Sauvez Bâtard
Thymios Fountas is toneelschrijver en theatermaker. Zijn werk verkent queer identiteit en sociale kwesties,
-
Delphine von Kaatz: de visie achter Mon Q Ta Praline
Delphine Von Kaatz is een queer ontwerper en organisator van evenementen die bekend staat om hun aangepaste, inclusieve
-
PAPI, Power hrough vunerabilty vinden
"Hallo! Mijn naam is Samuel, maar in ballroom heet ik Papi. Ik ben 20 jaar