Bestaat er zoiets als LGBTQI+ toerisme?

"Reizen is dodelijk voor vooroordelen, onverdraagzaamheid en bekrompenheid, en veel van onze mensen hebben het hard nodig om deze redenen. Brede, heilzame, liefdadige visies op mensen en dingen kunnen niet worden verworven door een leven lang in een klein hoekje van de aarde te vegeteren."

Sinds ik zo'n 18 jaar geleden in het buitenland ben gaan wonen, is reizen een groot deel van mijn leven geworden en ik kan me helemaal vinden in dit citaat van Mark Twain. Reizen is inherent verbonden met het verbreden van je horizon en het vergroten van je openheid, twee waarden die ook erg belangrijk zijn binnen de LGBTQI+-gemeenschap.

LGBTQI+-mensen reizen wel degelijk en de reisindustrie is zich langzaam gaan richten op de specifieke behoeften en verwachtingen van LGBTQI+-mensen. Als er echter een wil is om toeristische bestemmingen aan te trekken voor dit "segment" van de bevolking, kan men zich afvragen of de hele gemeenschap als doelwit voor marketing kan worden beschouwd. Bestaat er eigenlijk wel zoiets als LGBTQI+ toerisme?

LGBTQI+ toerisme is niet echt een ding

In 2018, een verslag de European Travel Commission, de Europese federatie van nationale verenigingen voor toerisme, verklaarde dat "het LGBTQ-segment nauwkeuriger kan worden omschreven als een 'segment van segmenten', of een 'segment van stammen'. Het moet niet worden beschouwd als één homogeen blok." Als onze gemeenschap verenigd is rond een visie als het gaat om het verdedigen van onze rechten, dan wordt ze heel divers als je het bekijkt vanuit de invalshoek van het toerisme. De L, de G of de T en alle andere letters van het acroniem hebben immers niet hetzelfde perspectief, niet dezelfde problemen en niet dezelfde middelen wanneer het op reizen aankomt.

Als we naar de T kijken, komen we al snel tot de conclusie dat transgenders met specifieke problemen te maken krijgen zodra ze willen reizen, vooral degenen die in transitie zijn. De veiligheidscontroles op luchthavens, waarbij het lichaam wordt gescand, het lichaam wordt gefouilleerd en de identiteitsbewijzen worden gecontroleerd, kunnen al een uitdaging genoeg zijn om transseksuelen ervan te weerhouden te reizen. Om dit probleem aan te pakken, heeft de Transport Security Administration van de VS een speciale informatiepagina op haar website voor transgenders. Toch is de beveiliging van de luchthaven misschien nog maar het eerste gedoe tijdens de reis. Het huren van een auto of het boeken van een hotelkamer kunnen allemaal uitdagende ervaringen zijn voor transgenders.

Als we kijken naar de L en G, lesbische en homoseksuele mensen, een studie van de New York University uit 2019 over LGBTQI+ toerisme laat zien dat homoseksuele mannen en lesbische vrouwen heel andere verwachtingen, motivaties en interesses hebben om te reizen. Ook hebben homomannen over het algemeen een hogere koopkracht dan lesbische vrouwen, zodat ze vaker reizen en meer uitgeven. Het G-toerisme en het L-toerisme beantwoorden aan verschillende logica's en verschillende mogelijkheden.

Vandaar dat er niet zoiets bestaat als LGBTQI+ toerisme. De laatste decennia is het LGBTQI+ toerisme sterk ontwikkeld, met meer gespecialiseerde reisbureaus en diensten voor homo's, zoals Misterbnb, de homo-versie van Airbnb. Er is zelfs een specifieke naam voor bedacht: gaycation. Ook het L-toerisme begon op gang te komen. Maar die twee zijn verschillend. Daarom richten marketingdiensten en bestemmingen zich niet op de gemeenschap als geheel, maar meer op een specifiek publiek binnen de gemeenschap.

LGBTQI+-burgers die reizen: veiligheid eerst

Hoewel er op zich geen LGBTQI+ toerisme bestaat, zijn er toch enkele gemeenschappelijke aspecten aan LGBTQI+ mensen die reizen. Het belangrijkste daarvan is de door alle queer mensen gedeelde aandacht voor de openheid en veiligheid van hun potentiële toeristische bestemmingen. Uit het NYU-onderzoek waarnaar ik al verwees, blijkt dat 75% van de LGBTQI+-respondenten het erg belangrijk vindt om de mate van openheid tegenover LGBTQI+-mensen na te gaan wanneer ze een reisbestemming kiezen. Dit is voor hen de belangrijkste parameter bij de keuze van een bestemming, vóór de geboden cultuurervaring of de te ontdekken landschappelijke schoonheid (respectievelijk 50 en 60%).

De European Travel Commission concludeerde dan ook dat "het er bij het benaderen van het LGBTQ-segment in essentie om gaat een veilige en gastvrije omgeving voor LGBTQ-reizigers te creëren en daar met begrip en respect over te communiceren". Meer dan directe marketing op aspecten als feesten, kunst of natuur, zijn veiligheid en inclusiviteit de belangrijkste factoren die een bestemming tot een bestemming maken die door LGBTQI+'ers wordt geprezen.

In die zin moet de aandacht voor LGBTQI+-mensen vanuit toeristisch oogpunt worden vertaald in acties om de inclusiviteit en openheid ter plaatse te verbeteren en uit te breiden. Het personeel van hotels en restaurants opleiden om gevoeliger te zijn voor de behoeften van LGBTQI+-personen of ervoor zorgen dat de musea, bezienswaardigheden en toeristische activiteiten rekening houden met een LGBTQI+-perspectief zijn voorbeelden van wat kan worden gedaan om een bestemming echt LGBTQI+-vriendelijk te maken op de lange termijn.

Afgezien van de organisatie van grote LGBTQI+-evenementen zoals de Pride, zal het voor LGBTQI+-mensen gemakkelijker zijn om een plaats als reisbestemming te beschouwen naarmate een plaats inclusiever wordt en meer inspanningen levert om de diversiteit van zijn potentiële toeristen te erkennen.

Luister nu naar KET Talks Podcast op Spotify, YouTube, IGTV, Deezer en Apple Podcasts! Geniet van deze zevende aflevering van de Brusselse queer podcast en voel je vrij om ons je feedback te geven op Facebook en Instagram.