De Brusselse koningin, Juriji Der Klee

Juriji Der Klee is de eerste Brusselse koningin die meedoet aan een RuPaul's Drag Race franchise.

Hoewel ze woont en werkt tussen Brussel en Parijs, hebben haar Spaanse afkomst en haar verbluffende talent haar in de cast van seizoen 2 van Drag Race Spain gebracht.

Bij KET Magazine kennen we Juriji heel goed sinds ze geïnterviewd werd in ons eerste nummer. Ze was ook het gezicht van het tijdschrift op onze affiches in heel Brussel en de Europese hoofdsteden. En weet je nog toen ze als trans uit de kast kwam in onze KET Talks podcast?

"Ik begon met drag toen ik 18 was in Brussel, toen ik nog gogo-danseres was in clubs..." legt Juriji uit. "Het was een manier om dingen te ontdekken die ik in mijn dagelijks leven niet mocht ontdekken. Ik werd een club kid, een agender persona met full body make up en hele kleine kleertjes. Ik had deze groep vrienden en ons belangrijkste doel in die tijd was om de beste look te creëren voor het volgende weekend. Het was als een mini-competitie tussen ons. We bereidden ons samen voor op het feest. We hadden niet echt veel budget, dus het was een beetje knutselen en zelfgemaakt. Ik droeg geen hakken of zelfs geen pruiken of korsetten zoals ik nu doe, want die dingen zijn erg duur. De meesten van ons zaten op dat moment nog in de kast. Het gaf ons de kans om onszelf te zijn en ons vrij te voelen tijdens de nacht met z'n allen en plezier te hebben."

"Juriji werd geboren toen ik 13 jaar oud was. Ik gebruikte de naam om mijn eerste hotmail adres aan te maken. Het zijn de twee eerste letters van mijn geboortenaam en mijn twee familienamen, want in Spanje heb je de naam van de vader en de naam van de moeder. Het begon ook omdat ik sinds altijd weet dat ik trans ben en het was een manier om in dit niet-binaire gebied te zijn. Ik was erg androgyn, al als kind. Door die naam voor mij te kiezen, was het als een statement vanwege mijn traditionele geboortenaam die precies hetzelfde was als die van mijn vader en grootvader. Naast die traditionele mannelijke energie, zag ik altijd de vrouwen als de sterkste karakters die de beslissingen namen en daar was ik erg door geïnspireerd. Ik had altijd het gevoel dat ik moest kiezen tussen die twee kanten. Toen ik voor mijn ouders uitkwam als trans, vertelden ze me dat ze altijd al wisten dat deze dag zou komen en dat was zo'n opluchting."

"In het begin was drag voor mij een manier om met mijn genderdysforie om te gaan en om mijn eigen lichaam te begrijpen. Ik voelde me er niet altijd prettig in en drag hielp me te ontsnappen en mijn vrouwelijkheid te ontdekken. Natuurlijk overdrijf ik in travestie de vrouwelijke kant omdat ik er in het dagelijks leven nooit zo uit zou zien als op het podium. Het zijn echt twee verschillende dingen en het is belangrijk omdat sommige mensen niet echt het verschil begrijpen tussen een drag queen en een trans persoon."

"Ik werk tussen Brussel waar ik Benediction-feesten heb gecreëerd en Parijs waar ik optreed in cabaret Madame Arthur. Benediction gaat echt over inclusiviteit, dus iedereen is welkom. We hebben cisgender mensen, trans mensen en non-binaire zowel op het podium als in het publiek. Dit is iets waar ik echt trots op en blij mee ben, aangezien het zeldzaam kan zijn om iedereen te kunnen mixen."

"Ik hou ervan om liedjes op te voeren op het podium. Dat kan opera zijn, maar ook electro-muziek. Als ik een lied vertolk, ben ik verbonden met het verhaal van het lied. Er is bijvoorbeeld een optreden dat ik vaak doe bij Benediction waar ik Dido's Lament zing met een latex historisch kostuum. Het is heel dramatisch omdat ik op het podium sterf. Er staat een volledig naakte danseres naast me en ik open mijn aderen en giet liters nepbloed. Het gaat allemaal over overdracht en transformatie en er is waanzin en hectische energie op het podium. Het is heel krachtig. Ik hou van deze barokke esthetiek. Ik hou er ook van om verbonden te zijn met horrorfilms. Ik gebruik ook veren zoals de castrati operastemmen aangezien ik een lyrische achtergrond heb van het conservatorium."

"De komst van RuPaul's Drag Race in de wereld van drag is echt positief omdat het echt een geweldig platform voor queens heeft gegeven en het brengt drag op dit sterrendomsniveau. Nu kan je ervan dromen om een drag superster te worden, wat 12 jaar geleden niet echt het geval was. Eigenlijk denk ik dat het zo slim is omdat het echt grappig is. Het is echt toegankelijk en iedereen kijkt, niet alleen de queer scene, wat echt geweldig is. Er is nog steeds een verschil tussen Amerikaanse meisjes en Europese meisjes, zelfs nu het super mainstream is. Ik denk dat het geweldig is omdat het niveau super hoog is. Wat belangrijk is, is om een performer te zijn. Het is geweldig om mooi te zijn en zelfs als je niet in deze vrouwelijke persona bent, kun je nog steeds prachtig zijn. Maar dat is niet alles, we moeten verder gaan. Uiteindelijk, als je een artiest wilt zijn, moet je het podium doden, wat je ook doet. Het gaat niet alleen om esthetiek."