Diana Dobrescu: Verhalen van liefde en transcendentie

Diana Dobrescu is een non-binaire transmedia kunstenaar. Van video en geluid tot make-up en outfit, haar performances overspannen media en formats. Diana's kunst is meervoudig in vorm, duidelijk in inhoud. Het gaat over het ensceneren van het verschil, het bezitten ervan.

Ik wil mensen helpen om voor hun vreemdheid en queerness uit te komen.

Diana Dobrescu is performer en muziekproducer, maar ook astroloog. Door middel van deze oude kunst, ergens tussen het zintuiglijke en het begrijpelijke, verkennen ze de kracht van intuïtie om nieuwe verhalen over de liefde op te bouwen.

Diana treedt op onder drie identiteiten die het binaire geslacht overstijgen. Monica Kinolta, Dance Divine en Cyborg Amazone zijn verschillend maar toch met elkaar verweven en gaan samen op zoek naar de helende kracht van de stem.

Monica Kinolta is een analoge heks. Terwijl ze zich beweegt tussen elektronica en hekserij, resoneert haar gedeconstrueerde EBM-geluid met de pijnlijke facetten van de liefde. Je ziet haar op het podium wapens dragen als amuletten terwijl ze graaft in haar lichamelijk geheugen en haar vrouwelijke identiteit naar voren brengt. Ze is een oorlogsvoerster die opkomt voor haar matriarchale afkomst, een introvert die intimiteit uitstraalt terwijl ze kwetsbaarheid ensceneert.

Kinolta's rauwe optredens zijn echo's van het geweld in haar. Ze zingt, fluistert en schreeuwt - in acht verschillende talen - om het geweld rondom haar onder ogen te zien.

Haar live sets zijn half geprogrammeerd, half geïmproviseerd, waarmee ze de wisselwerking tussen organiciteit en machinerie onderzoekt om wonden uit het verleden te helen. Voor Monica is geweld dat wordt geuit geweld dat wordt opgelost
"Ik produceer mijn muziek om genezing te manifesteren," zegt ze.

Op afstand van Monica Kinolta en haar introspectieve worsteling met het verleden, is Dance Divine een uitnodiging om het vluchtige heden te grijpen. De extroverte performer verschijnt vaak in drag en neemt het publiek mee op een 150 BPM techno ritje, de dans ritmend op vluchtige momenten. Verankerd in de maancycli, verkennen de sets van Dance Divine de seksuele energie en haar potentieel om te ontwaken.

Dance Divine's intergalactische reis begon in de Brusselse Kiosk Radio in 2019 als een pop project met drums, piano, en machines. Hun optredens verschoven daarna ergens tussen Acid Techno en Hard Dance.

Op de vraag om hun muziekgenre te specificeren, zegt Dance Divine:

"Ik doe niet aan techno. Techno is een politieke stroming die als zodanig niet meer bestaat. Wat ik doe is storytelling. Ik investeer drums en kicks met betekenis en breng de muziek terug naar de stem als een uiting van moed. Mijn verhalen zijn een uitnodiging om te dansen als een manier om te helen."

Cyborg Amazone is een sprong voorwaarts van het verleden en heden naar de toekomst. Door het creëren van meeslepende geluids- en visuele ervaringen, zijn hun voorstellingen verwijderd van het comfort van het vertrouwde. Opvallend vreemd en opzettelijk griezelig, zetten ze het publiek aan om het voor de hand liggende in vraag te stellen en het normale uit te dagen.
Verwijzend naar Donna Haraway's Cyborg die de ordelijke, mechanische en bevelende aspecten van het patriarchaat belichaamt, en naar de Lesbos Amazones, de gemeenschap van vrouwelijke oorlogsvoerders, is Cyborg Amazone een nieuwsgierig oxymoron.

De Queer 4.0 betreedt het podium in een schild met bedieningsknoppen die de stem moduleren, een mens/machine-setting die de binaire man/vrouw-verhouding weerspiegelt. Zoals de techno-menselijke performance gaat, ensceneert Cyborg Amazone de man-vrouw interactie. De binaire grenzen vervagen, de ruimte ertussen wordt geherdefinieerd en de mogelijkheden daarbuiten worden vastgesteld. Cyborg Amazone's blik op een niet-binaire toekomst is een reis van transcendentie die samen met het publiek ondernomen wordt, aangezien de bewegingen van het publiek het geluid beïnvloeden en de voorstelling vormen.

Diana Dobrescu's kunst is zowel geëngageerd als innemend en stelt onze voorstellingen van de werkelijkheid in vraag. Monica Kinolta, Dance Divine, en Cyborg Amazone's artistieke uitingen zijn rituelen om wonden uit het verleden te helen, het heden te vieren en nieuwe verhalen over de toekomst te vertellen. Tijdens hun optredens nodigen ze ons uit om verder te gaan dan hier-en-daar, weg van dit-of-dat, in een activistische omverwerping van het binaire.