Ontmoet Jepp, Brussel's opkomende electro-pop krachtpatser

Geschreven door Louie Van Nieuwenborgh

Ontmoet GEP, Brussel's opkomende electro-pop krachtpatser.

Hoi Jasper! Tijdens je tienerjaren, was je de leadzanger van Bandits. Nu, 10 jaar later, ben je bezig met je soloproject JEPP. Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen die twee?

Ten tijde van de Bandits was ik een jonge tiener. De vier andere bandleden en ik leerden elkaar kennen op de gitaarschool, en al snel vormden we een hechte groep. Het was een ideaal project om onszelf muzikaal te ontwikkelen - we hadden onze eigen repetitieruimte waar we pop-rock nummers speelden en schreven. Ik herinner me nog onze opwinding om samen op tournee te gaan door Vlaanderen, dat was geweldig.

Nu, 10 jaar later, voel ik me veel zekerder over mijn identiteit als soloartiest. Ik heb veel geleerd van de Bandits-periode, zowel artistiek als persoonlijk. Na mijn muziekstudie aan het KASK en een Erasmus-uitwisseling in Zürich, voelde ik me klaar om met mijn soloproject te komen: JEPP.

De vrijheid die dat met zich meebrengt is zowel opwindend als beangstigend, want de 'final go' hangt vooral van mij af. Gelukkig omring ik mezelf met inspirerende mensen en weet ik waar ik als kunstenaar voor sta.

Mijn muziek met JEPP heeft meer electro-pop en soul invloeden, iets dat heel anders is dan Bandits. Ook visuele ideeën, of dat nu een single cover of videoclip is, staan dichter bij wie ik als persoon ben geworden.

In 2021 bracht je de single Black uit, die gaat over het uiten van je eigen identiteit. Hoe belangrijk is het voor jou als queer artiest om een diepere boodschap in je muziek te verwerken?

Heel belangrijk! Maar hoe vreemd het ook mag klinken, ik denk er niet aan om een brede boodschap op te nemen als ik een liedje schrijf. De teksten komen altijd uit mijn hart, en - net als iedereen - ga ik ook door persoonlijke worstelingen.

Het nummer 'Black' gaat over het vinden van mijn eigen identiteit als een queer persoon, zonder een façade op te houden. Ik voel me goed in mijn eigen vel: Ik draag wat ik wil, ik heb een gezonde homoseksuele relatie en ik heb het geluk dat ik bezig ben met mijn muzikale carrière. Als ik mezelf niet had gepusht om mijn eigen ding te doen, zou dit nummer er niet zijn.

Het is ook heel bevredigend als mensen zeggen dat ze zich in 'Black' herkennen, en dat kan op verschillende manieren worden geïnterpreteerd - van uit de kast komen tot je identiteit vinden.

Ik wil op deze manier liedjes blijven schrijven - altijd vanuit het hart, maar met een boodschap die door iedereen over de hele wereld kan worden geïnterpreteerd.

Hoe zou je je gebruikelijke songwriting proces uitleggen aan een complete muziek nieuweling?

Meestal begint het met een idee, en dat kan eigenlijk van alles zijn. Of het nu een stukje tekst is, een audiofragment, een bepaald onderwerp of een akkoordprogressie - ik begin nooit te schrijven zonder een idee in mijn hoofd.

Dan pak ik een instrument en schrijf tegelijkertijd een melodie en een tekst. Daarna komt het geluid, en is het aan mij en de producer om het nummer tot leven te laten komen.

Ik probeer zo vaak mogelijk de demo al een duidelijk geluid te geven, zodat de producer weet welke richting ik uit wil met het liedje.

Soms wordt een liedje zo vaak 'gepingpongd' dat de uiteindelijke versie helemaal niet meer lijkt op het origineel - maar dat maakt het creatieve proces juist zo interessant.

Als queer artiest word je al snel gezien als een boegbeeld voor de LGBTQ-gemeenschap. Hoe ga je daar als jongere mee om, brengt het uitdagingen voor je met zich mee?

Soms wou ik dat ik meer wist over mijn seksualiteit toen ik nog deel uitmaakte van Bandits, dan had ik muziek al een diepere boodschap kunnen geven. Gelukkig zijn er nu veel meer LGBTQ artiesten dan toen ik een tiener was, en daar ben ik heel blij om.

Persoonlijk beschouw ik het als een grote eer om een LGBTQ-boegbeeld te zijn, hoewel ik niet om die reden muziek maak. Ik vind dat de maatschappij je vaak in een richting duwt die niet noodzakelijk je eigen wil is. Daarom probeer ik een boodschap over te brengen om je eigen ding te doen in het leven. Ik ben ontzettend blij dat ik een platform heb om mensen te inspireren, en daar wil ik zoveel mogelijk gebruik van maken.

Ik vind ook dat LGBTQ-onderwerpen vaak op een slechte manier in het nieuws komen, zoals gay bashing of het afnemen van de rechten van onze gemeenschap in bepaalde landen. Ik wil mijn seksuele geaardheid zien als een zegen - anders zijn moet me in staat stellen vrij te zijn.

Aan de andere kant hebben queer artiesten nog te vaak te maken met discriminatie wanneer ze hun werk delen met een breed publiek. Artiesten als Lil Nas X of Christine and the Queens slagen daar goed in, was het voor jou moeilijk om uit de kast te komen als queer artiest?

Als homo begon ik mijn identiteit pas goed te ontwikkelen toen ik 21 werd. Toen ik nog bij Bandits zat, sprak ik vaak als een politicus in interviews, omdat ik veel onzekerder was en mijn ware aard niet wilde laten zien.

Dit is een terugkerend patroon bij veel queer artiesten - het duurt langer voor ze hun identiteit ontwikkelen, omdat ze niet in de norm passen. Sam Smith bijvoorbeeld kwam pas na een paar jaar bekendheid uit de kast als non-binair, en kreeg daardoor veel meer zelfvertrouwen als artiest.

Als publiek figuur moet je goed in je vel zitten om goed te kunnen presteren op het podium. Ik denk dat dat ook belangrijk is bij JEPP - de puzzelstukjes moeten passen. Daarom heb ik het rustig aan gedaan om een managementteam te vinden. De symbiose is heel belangrijk, ik heb mensen om me heen nodig die JEPP volledig begrijpen.

Je hebt drie singles uitgebracht tijdens de pandemie: What about us, Treat me right, en Black. Hoe heb je dit aangepakt?

Toen ik de nummers schreef, zat ik vooral in een creatieve flow en dacht ik niet te veel na over de release. De pandemie gaf me ook een zekere gemoedsrust - ik had tijd om de manier waarop ik ze zou uitbrengen goed voor te bereiden.

Alles gebeurde op een zeer hands-on manier door mij - van het uploaden op streamingdiensten, het schrijven van persberichten, en het in contact staan met verschillende media. Er was geen budget beschikbaar, maar gelukkig kon ik rekenen op een heleboel creatieve samenwerkingen en een geweldige respons van mijn publiek. En nu ben ik gretiger dan ooit om mijn liedjes voor een live publiek uit te voeren!

Wie zijn je favoriete queer artiesten?

Als kind en tiener was ik gek op Prince en Michael Jackson. Hun expressiviteit, choreo en fashion looks zijn zo inspirerend! Ik ben geen getrainde danser, maar ik zou graag meer performance-elementen toevoegen aan mijn shows.

Ik wil dat mijn shows een totaalervaring zijn - terwijl ik songs schrijf, denk ik al na over visuele elementen, en vice versa.

Ik heb ook zelf de videoclip van 'Black' gemonteerd, dus ik noem mezelf liever een veelzijdig artiest dan alleen muzikant.

Hoe draagt het leven in Brussel bij tot uw kunstenaarschap?

Brussel is een ongelooflijk diverse en inspirerende stad, ik heb er een bruisend sociaal leven en ik heb er een geweldige relatie. Ik ben opgegroeid in Mechelen, heb gestudeerd en gewoond in Gent, ben een periode naar Zürich geweest en daarna naar Brussel verhuisd.

Ik heb altijd gehouden van de plaatsen waar ik woonde, maar ik heb het gevoel dat elke stad zijn eigen periode en tijd heeft. Hoewel ik graag naar Mechelen of Gent ga om vrienden en familie te zien, heb ik het gevoel dat Brussel de plaats is waar ik nu thuishoor. Ik krijg ook zoveel creatieve impulsen als ik hier woon.

Als JEPP ooit internationaal gaat, zou ik vereerd zijn om onze geliefde metropool Brussel te promoten.

Wat zijn jouw favoriete queer hotspots in Brussel?

Brussel heeft zoveel te bieden! Ik ga meestal naar plekken waar ik een goede vibe voel. De stad heeft de laatste jaren ook veel meer queer hotspots gekregen.

Voor een drankje na het werk ga ik vaak naar La Fontainas, en later ga ik naar La Gendarme of The Agenda.

Voor een avond vol vermaak zou ik Cabaret Mademoiselle of Chez Maman aanraden. En als je in bent voor een goed technofeest, mag je het feest Gay haze niet missen, vooral niet in de zomer in de open lucht, Catclub of in C12 of Fuse.

Ik ga ook veel naar Antwerpen en daar hou ik van de nieuwe club, Capital.

Nu we op weg zijn naar een post-pandemische wereld, wat zijn uw toekomstplannen voor JEPP?

Ik werk momenteel weer aan nieuwe liedjes in de studio. Veel van mijn vrienden zijn Frans en mijn vriend ook, dus ik sluit niet uit dat ik ook in het Frans ga schrijven en optreden. Aangezien mijn leven vol zit met Engels, Nederlands en Frans, wil ik ontdekken om de combinatie van talen ook in muziek te maken.

Uiteindelijk wil ik een EP uitbrengen, die ik ook vanuit kunstperspectief veel interessanter vind. Ik zou er een rode draad in kunnen leggen, zowel visueel als muzikaal.

Binnenkort treed ik op tijdens Celebration of Life, en ik heb ook een hoop zomeroptredens in het verschiet.

Er liggen zoveel spannende plannen in het verschiet!

Blijf op de hoogte van JEPP via Instagram of Spotify.