Betel Rose is zeker het nieuwe zwart

Als u Betel Rose op sociale media, ben je al op de hoogte van alle interessante standpunten die ze delen over racisme, intersectionaliteit, lgbtfobie, privilege en inclusie en vele andere. Naast dat ze worden uitgenodigd voor evenementen als geweldige spreker, lanceren ze nu de nieuwe podcast "Roos is het nieuwe zwart" op Radio Vacarme.

We hebben Betel ontmoet om alle queer community dingen te bespreken.

Vertel ons iets over jezelf. Wat is je reis geweest?

Mijn naam is Betel Rose (zij/hij). Ik ben geboren in Ethiopië en opgegroeid in Wallonië in een klein dorpje in de provincie Namen. Ik ben zwart, geadopteerd, queer, bi, non-binair en ik woon samen met mijn kat, Nicki. Ik groeide op omringd door blanke, heteroseksuele mensen. Ik was vaak DE zwarte persoon op school, in de sportclub, in de muziekclub, in de queerclub, enz. Daarna woonde ik in Louvain-la-Neuve en Namen voor mijn studies en mijn eerste jobs als bediende, daarna verhuisde ik naar Brussel. Ik wilde omringd worden door mensen zoals ik en ik geloofde naïef dat ik in een queer en zwarte gemeenschap terecht kon komen en dat mijn leven gered zou worden. Helaas is niet alles volgens plan verlopen, want ik ben zwart maar geadopteerd, en queer maar niet blank. Mijn leven is een beetje een warboel en ik leer langzaam die comfortabele plek te vinden.

Wat zijn uw huidige of toekomstige projecten?

Ik ben trainer en spreker over racisme en antiracisme met een specialisatie in racisme op de werkvloer. Maar ik behandel ook veel andere onderwerpen zoals politiegeweld, geestelijke gezondheid, transnationale adoptie, LGBTQI+ gemeenschappen, ... Ik heb net mijn eigen radioshow gelanceerd op Radio Vacarme genaamd "Rose is the new black". Het is een show die Belgisch en internationaal nieuws behandelt vanuit een antiracistisch, feministisch en queer standpunt. Ik heb gewerkt aan verschillende kleine documentaires en video's die beschikbaar zijn via mijn linktree en ik ben bezig met het maken van mijn eerste documentaire film over zwarte identiteiten en sexualiteiten. Daarna wil ik mijn master in seksuologie goed gebruiken en misschien zelfs wat therapie gaan doen.

Wat betekent het voor u om deel uit te maken van de Brusselse queer gemeenschap?

Het is interessant omdat ik niet het gevoel heb dat ik deel uitmaak van de queer gemeenschap in Brussel. Ik voel me een vrije geest en ik ga waar ik me op mijn gemak voel en waar ik geaccepteerd word. Dus als bi en zwart persoon heb ik niet veel plaatsen waar ik me veilig kan voelen. Toen ik in Brussel aankwam, dacht ik echt dat ik me bij een soort queer gemeenschap zou aansluiten, maar ik was al snel gedesillusioneerd omdat er zelfs binnen gemeenschappen uitsluiting en machtskwesties blijven bestaan. Ik ging verder op mijn reis door dit idee van "gemeenschap" sterk in vraag te stellen. Wat is een gemeenschap? Wie vertegenwoordigt het? Wanneer maakt iemand deel uit van de gemeenschap? Wanneer maakt iemand geen deel meer uit van de gemeenschap? Kortom, een hele reeks vragen die lange tijd door mijn hoofd spookten. Ik had het gevoel dat ik niet bij de queer gemeenschap in Brussel hoorde omdat deze gemeenschappen overwegend blank zijn en witheid betekent racisme, of men dat nu wil of niet. Daarnaast had ik ook veel moeilijkheden om me aanvaard te voelen in de Afroqueer gemeenschappen omdat mijn zwartheid die is van een geadopteerde die is opgegroeid met witte codes. Ik heb me dus vaak op veel plaatsen buitengesloten gevoeld. Momenteel bestaat mijn queer gemeenschap uit mijn vrienden, de mensen op wie ik kan rekenen en die er voor mij zijn geweest in de slechtste en de beste tijden. Dat gezegd zijnde, blijf ik vechten voor de inclusie van raciale LGBTQI+ mensen in het leven van Brussel, maar ook elders in België en in de wereld. Ik leerde snel het verschil tussen gemeenschap en affiniteit. De gemeenschap gaat verder dan ik, het gaat om mensen die gemeenschappelijke doelen hebben, gemeenschappelijke identiteiten, die dezelfde ervaringen van uitsluiting beleven, en in dit geval voel ik me zeer nauw verbonden met de aangenomen queer gemeenschappen in Brussel.

Wat zijn je queer invloeden?

Ik moet veel nadenken om deze vraag te beantwoorden. Ik ben opgegroeid zonder enige vertegenwoordiging van zwarte queer mensen en ik heb het gevoel dat ik me alleen moest ontwikkelen omringd door enkele blanke queer representaties. Ik heb het gevoel dat er tegenwoordig meer representatie is van raciale queer mensen in Europa en het Westen in het algemeen, en dat is een heel goede zaak omdat het jonge mensen in staat stelt niet in het donker op te groeien zoals mensen van mijn generatie (leef de jaren 80/90!). Daarna heb ik nog een paar mensen die me op hun eigen manier hebben geleerd mijn queer identiteit te omarmen. Allereerst denk ik aan mijn vrienden die zich, net als ik, moesten ontwikkelen door aan de rand van de samenleving te staan. Ten tweede, binnen de popcultuur, zijn Samira Wiley, Londynn B, Indya Moore en Billy Porter mensen die een impact op mij hebben gehad, zowel wat betreft hun identiteit als de manier waarop zij de wereld en queerness bekijken. Er zijn er waarschijnlijk nog meer, maar daar moet ik over nadenken.

Welke Brusselse queer initiatieven vindt u leuk?

Ik ben iemand die niet veel buiten komt, maar voor sommige collectieven kom ik wel uit mijn hol omdat ze essentieel werk doen. Ten eerste, Rainbow Nationdie evenementen en discussiegroepen aanbiedt voor raciale queer mensen. Fatsabbats, een collectief van en voor raciale queer mensen die evenementen, conferenties maar ook momenten van zorg tussen ons aanbiedt, of het nu gaat om het lichaam of geestelijke gezondheid. Erkenningom films te gaan zien die door zwarte mensen worden geregisseerd en gedragen, inclusief films rond LGBTQI+ thema's. Yoga met Bissiis ongelooflijk nodig. Bissi biedt yoga- en paaldanslessen voor iedereen en is een van de beste leraren die ik ooit heb ontmoet. Het voelt zo goed om weer contact te kunnen maken met je lichaam als je iemand bent wiens lichaam historisch is misbruikt. En ik eindig met Shabbes 24/7 die ontmoetingen aanbiedt tussen queer en Joodse mensen. Ze geven ook een zine uit die spreekt over de kruising van onze queerness en de Joodse religie.