Mustii over het bouwen van bruggen tussen mainstream en alternatief

Naast rechter zijn bij Drag Race Belgiëis Mustii een multidisciplinaire kunstenaar. U zult de acteur kunnen zien in Hippolyte Leibovici en Michiel Blanchart's volgende films. U kunt ook luisteren naar zijn laatste album "Het gebeurt nu." of op het podium bij "Les Nuits Bota"op 7 mei.

Vertel ons iets over jezelf. Wat is je reis geweest?

Mijn naam is Thomas Mustin (Mustii is mijn artiestennaam en de naam van mijn muzikaal project, het is gewoon een afleiding van mijn familienaam), ik woon al een hele tijd in Brussel maar ik heb acteren gestudeerd aan het I.A.D in Louvain la Neuve. Ik heb er altijd van gedroomd om acteur te worden sinds ik een kind was. Ik heb nooit iets anders willen doen sinds de eerste schok die ik op het toneel kreeg tijdens een toneelklas waarvoor mijn ouders me inschreven omdat ik een bijzonder verlegen kind was, niet erg op mijn gemak in sociaal opzicht... Maar paradoxaal genoeg was het toneel een trigger, een openbaring en een therapie. Sinds ik 7/8 jaar oud was, wist ik dat ik er mijn beroep van wilde maken. In 2012 heb ik mijn studie aan het I.A.D. afgerond en sindsdien heb ik de kans gehad om de rollen af te wisselen tussen theater, televisie en film. Toen ik van school kwam speelde ik Benvolio in een tweetalige "Romeo en Julia" geregisseerd door Yves Beaunesne naast bekende Vlaamse acteurs zoals François Beukelaers en Evelien Bosmans onder andere... Het was mijn eerste grote theatertournee in Frankrijk, Vlaanderen en Wallonië. Nog steeds in het theater en meer recent speelde ik tussen 2019 en 2022 de rol van Hamlet in een regie van Emmanuel Dekoninck. Het was een geweldige ervaring omdat het een prachtige rol is en zo complex voor een acteur, het is een soort graal. Bovendien was de live muziek een integraal onderdeel van de enscenering, het was een relatief "rock" versie van het stuk. Op televisie was mijn eerste grote ervaring de serie "La Trêve" ("de pauze") (seizoen 1, RTBF/Netflix/France 2) die een groot succes was en de wereld van de Belgische series ten goede kwam. Nadat ik verschillende rollen op TV had gespeeld, mocht ik op France 2 Patrick Dils spelen naast Mathilde Seigner. De tv-film vertelt het verhaal van een van de belangrijkste Franse gerechtelijke dwalingen, en deze rol was voor mij een hoogtepunt. Voor de bioscoop speelde ik in de periodieke film "L'Échange des Princesses" geregisseerd door Marc Dugain waarvoor ik het geluk had een Magritte te winnen voor beste opkomende acteur in 2019, wat het idee versterkte dat ik in dit pad moet blijven graven.

Daarnaast werd muziek steeds belangrijker. In het begin deed ik het alleen in mijn studentenkot met mijn synthesizers. Dan, beetje bij beetje, werd het duidelijk en creëerde ik mijn eerste rockband. Ik creëerde mijn soloproject MUSTII om mijn ideeën en verlangens onder de knie te krijgen. Ik zing al van kinds af aan. Ik werd ondergedompeld in de vinylcollectie van mijn vader (Lou Reed, Black Sabbath, Led Zeppelin, Rolling Stones). Als tiener werd de ontdekking van het hele repertoire van David Bowie meteen een inspiratiebron die me nog elke dag voedt. Ik claim multidisciplinariteit (zoals drag queens) en uitwisseling tussen verschillende kunstvormen. Theater en film inspireren mij in mijn muziek. Ik haat labels en categorieën. Ik maak liever bruggen. Ik denk dat je zowel mainstream als indie/alternative kunt doen. Ik zit in een fase waarin ik niet wil kiezen. Kiezen is opgeven en ik wil niets opgeven. Ik wil alles proeven, alles proberen zolang ik maar eerlijk blijf tegen mezelf, en er plezier in heb.


Wat zijn uw huidige of toekomstige projecten?

Onlangs was ik met Pierre Deladonchamps en Camélia Jordana in de speelfilm "Vous n'aurez pas ma haine". Ik ben net klaar met de volgende kortfilm van Hippolyte Leibovici "Beyond The Sea" die over enkele maanden op een festival zal worden voorgesteld, ik was erg blij want zijn eerste kortfilm "Mother's" was prachtig. Het verhaal van Beyond The Sea is ook verbonden met de wereld van cabaret en drag queens. Ik beleef echt een heel drag jaar. Dit voorjaar zal ik de hoofdrol spelen in de volgende film van Michiel Blanchart "La nuit se traîne" naast Romain Duris en Jonas Bloquet. Op muzikaal gebied heb ik in januari 2022 mijn laatste album "It's Happening Now" uitgebracht, een eerbetoon aan mijn oom die aan schizofrenie leed. Ik heb nog een paar concerten voor de boeg zoals die op 7 mei in de 'Nuits du Botanique'. Ik zit al in de studio om de volgende voor te bereiden! Ik heb nog steeds de droom om mijn eerste korte film te regisseren.

Kun je ons vertellen over je reis als jurylid in het eerste seizoen van Drag Race Belgique? Hoe heb je je voorbereid? Wat heb je geleerd? Hoe voelde je je na afloop van het filmen?

Ik hield echt van de ervaring. Ik ging door alle mogelijke emoties heen. Het was een nieuwe en spannende uitdaging omdat ik al lang fan ben van Drag Race en ook gepassioneerd ben door de queer scene en de Belgische drag scene. In het begin was ik misschien een beetje bang, alsof ik het imposter-syndroom had en me afvroeg "wie ben ik om een oordeel te vellen?". Daarna veranderde ik snel van standpunt. Ik moest erheen als een echte toeschouwer met oprechte spontaniteit. Ik wilde sterke en intense emoties ervaren en dat deed ik! Ik heb me niet voorbereid. Ik ben een cabaret toeschouwer. Ik ging met mijn achtergrond als performer/acteur en muzikant, met mijn gevoeligheid, met het verlangen om mijn gevoelens te delen. Ik wilde deze prachtige en complexe artiesten belichten. De dragscene is ook bewust en onbewust een bron van inspiratie voor mij. Ik ben een spons en daarom heb ik er veel uit geput. Deelnemen aan deze show heeft mijn respect voor deze artiesten alleen maar bevestigd. Zij hanteren de codes van de popcultuur en de alternatieve cultuur als geen ander. Het is fascinerend en inspirerend om hen zo toegewijd aan hun kunst te zien. Ze hebben de urgentie en de behoefte om zichzelf te overstijgen op het podium omdat ze op de een of andere manier een belangrijke boodschap te brengen hebben. De enige kleine angst na de opnames is dat deze show waarschijnlijk de haters en de dwepers woedend en gespannen zal maken. Je moet er tegen kunnen, de codes uitleggen en proberen het hoofd koel te houden.


Wat vond je van de optredens/talenten van de koninginnen tijdens de show? Waar was je het meest van onder de indruk?

Ik denk dat er een paar onvergetelijke momenten zijn in dit seizoen. Het meest impactvol is wanneer er echte samenhang is in het voorstel en een magische eenheid tussen de look, de make-up, de houding en het acteerwerk. We bevinden ons op een kruispunt van kunsten. We schommelen soms tussen beeldende kunst, mode, design en acteren. Ik was overweldigd door hun talenten en hun kracht, maar ook door de solidariteit die zij tonen en de vriendelijkheid en sorority die de basis vormen van deze show. Sommige van de looks en optredens maakten een diepe indruk op mij, maar omwille van de neutraliteit en omdat de show nog in de lucht is, zal ik ze hier niet vermelden. Proficiat ook aan de Vlaamse koninginnen die in deze show alles wisten te geven zonder dat het in hun moedertaal was.

Wat betekent het voor jou om deel uit te maken van de Belgische queer gemeenschap?

Het is zo'n veelzijdige, complexe, getalenteerde en rijke gemeenschap. Hoe meer ik vooruitga, hoe meer ik me ervan bewust word dat er strijd geleverd moet worden omdat er nog steeds vormen van oordeel, pesterij en geweld voorkomen in onze samenleving. Deel uitmaken van deze gemeenschap is een trots. Het geeft ieder van ons een plaats, een vertegenwoordiging en modellen. De nieuwe generatie kan zich vrij voelen om te zijn wat ze diep in hun hart voelen. Vroeger beschouwde ik mezelf als "bi", maar hoe meer ik vooruit ga, hoe meer ik etiketten weiger, ik hou van mensen, enkelvoudige vrije mensen. We hebben het gevoel (althans in België) dat deze gemeenschap zich eindelijk meer en meer kan vestigen, zich kan openbaren en ten volle kan leven, maar in contrast daarmee zijn we ook getuige van meer acute vormen van geweld. Angst en onwetendheid zijn gif. Zodra hun basis een beetje wordt aangetast, blokkeren en vallen de dwepers aan. Maar hun wapens zijn en blijven ontoereikend. We moeten blijven proberen uit te leggen dat queers, lgbtqia+, de buiten heteronormativiteit geregistreerde mensen geen lobby vormen om de geaardheid van kinderen te veranderen of propaganda te maken. Het heeft niets te maken met deze obscure, samenzweerderige visie. Het gaat er vooral om sereen en volledig te bestaan. Het is een oproep tot empathie en tot samenleven en in geen geval een manier om iets op te leggen. De weg is lang, maar het is aan ons om hem te leiden met felheid, zwierigheid en vastberadenheid.

Categorieën

nl_BEDutch