Jasper Publie (JEPP) in The Voice: Een aandachttrekkend optreden

In dit interview, geleid door KET Magazine, Jasper Publie (JEPP) vertelt over zijn muzikale reis en zijn ervaringen bij The Voice Belgium tot nu toe. De jonge artiest begint aan een solocarrière en brengt een frisse kijk en onmiskenbaar talent naar het programma. Bereid je voor op een blik in zijn wereld van talent en passie!

Waarom wilde je deelnemen aan De stem?

Ik denk dat de grootste reden is dat ik voelde dat ik er klaar voor was. Ik maak al heel lang muziek omdat het mijn passie is. Sommige kinderen ontwikkelen al vroeg een passie voor sport, de mijne was muziek. Ik vormde een band toen ik heel jong was en ik kan me geen tijd herinneren dat muziek geen belangrijk deel van mijn leven was. Ik heb veel geleerd van mijn band. Toen de band ophield, besloot ik naar het conservatorium te gaan om muziek te studeren, omdat ik wist dat ik het wilde voortzetten, nieuwe projecten wilde creëren, voor mezelf wilde schrijven. Ik was toen ongeveer 21 jaar oud, dus het kwam op een moment dat ik mezelf en delen van mijn identiteit aan het ontdekken was. Er was dat gevoel van verandering en dat alles had een enorme invloed op mij en op de manier waarop ik naar muziek keek.

Vroeger zag ik muziek als zingen en plezier maken - zoals het hoort, vooral als kind. Toen ik ouder werd, voelde ik de behoefte om dichter bij mezelf te komen en de behoefte om dat in mijn muziek tot uiting te laten komen. Ik wilde niet alleen maar een persoon op het podium zijn die liedjes uitvoerde. Ik wilde deel uitmaken van het hele artistieke proces en liedjes schrijven die dicht bij me staan en weergeven wie ik ben, de mensen om me heen, de feestjes waar ik naartoe ga en gewoon mijn persoonlijkheid in het algemeen. Ik heb al eerder tv gedaan, maar ik zou me niet klaar hebben gevoeld voor een tv-programma zoals De stem drie jaar geleden. Ik was nog aan het ontdekken welk pad ik wilde volgen, ik was mezelf aan het ontdekken. Ik zou niet hebben geweten hoe ik me open kon stellen op de manier waarop ik dat nu kan. Vandaag weet ik wie ik ben als kunstenaar, ik weet waar ik naartoe wil.

Kortom, de reden waarom ik De stem is omdat ik me klaar voel om het publiek te laten zien wie ik ben als kunstenaar. Om iedereen het resultaat te laten zien van die jaren van zelfontdekking, die rechtstreeks in mijn kunst zijn doorgesijpeld. De stem is zo'n ongelooflijke kans. Je ontmoet zoveel mensen en je leert zoveel. Ik vond het zo spannend om mee te nemen wat ik al heb meegemaakt, om mijn identiteit mee te nemen en om de kans te krijgen om daar alles aan toe te voegen wat ik door deze ervaring zal leren.

Als iemand die al een tijdje optreedt en zijn eigen muzikale identiteit heeft gecreëerd voordat hij op De stemWas je bang dat je stukjes ervan moest wissen om een breder publiek aan te spreken?

Ik denk liever niet te veel na over de praktische aspecten van de industrie; over wat mainstream is en wat niet. Ik heb het nooit prettig gevonden om mezelf en andere mensen in hokjes te stoppen, en daarom beperk ik mijn muziek ook niet tot een bepaald hokje. Tenminste, dat probeer ik niet te doen. Het is duidelijk dat een tv-programma heel anders is dan een artiest in een studio die muziek schrijft. Het verschilt enorm van mijn eerdere ervaringen als artiest.

Om eerlijk te zijn was ik in de weken voorafgaand aan de Blind Auditions erg gestrest. Ik had paniekaanvallen en twijfelde vaak aan mijn beslissing. Ik denk dat ik nerveus was over hoe lang het geleden was sinds mijn laatste optreden en over het feit dat het mijn eerste keer op tv zou zijn waar ik echt mezelf zou zijn. Op het moment dat ik het podium opliep, herinnerde ik me precies waarom ik dit deed. Het auditieproces zelf is natuurlijk ongelooflijk stressvol. Je wacht uren en dan komt het neer op anderhalve minuut voordat je aan de beurt bent. Eenmaal op het podium, of als je eenmaal aan het repeteren bent met het team en je coach, wordt al die angst geleidelijk minder. Je kunt met geweldige mensen werken, je outfits kiezen, een arrangement voor het nummer kiezen en erop repeteren. Het is alles wat ik graag doe. Artiest zijn en meedoen aan een tv-programma, het komt allemaal samen op één plek: op het podium. Alles eromheen is ook leuk, weet je; de interviews, het contact met andere deelnemers, de coaching. Het is een eer om te kunnen groeien als artiest in een programma als De stem.

Sommigen denken misschien dat het makkelijk voor je is om het podium op te gaan en te zingen, aangezien je het al eerder hebt gedaan. Ik heb begrepen dat er nog steeds veel druk was. Ben je het daarmee eens?

Absoluut. En vooral omdat ik lang niet zo had opgetreden. Ook omdat ik een heel ander persoon ben dan ik eerst was. De setting zelf is ook bijzonder omdat de jury omgedraaid is. Ze kijken niet naar je zoals een gewoon publiek zou doen, en dat is best zenuwslopend. Ik denk niet dat ik ooit zo gestrest ben geweest als in de paar seconden voordat ik het podium op stapte van De stem. En niet omdat ik het onderschatte. Ik wist dat er stress en druk zou zijn. Maar toen ik op het podium stond, viel die druk weg. Het voelde als thuiskomen, op een bepaalde manier. Dat is een geruststellend gevoel dat sterker werd voor de Battles omdat ik meer tijd had om te repeteren en ik echt genoot van het proces. Ik voelde me erg emotioneel na dat optreden omdat het zo goed voelde.

Waarom koos je het nummer 'Kiss' van Prince voor de Blind Auditions?

Meestal leggen we een paar keuzes voor. De productie geeft ook enkele suggesties. Ik heb dit nummer gekozen omdat ik echt van Prince hou als artiest. Ik heb wel getwijfeld over waar ik met het nummer heen wilde. Het is zo iconisch, weet je. En iedereen heeft een mening over dit nummer. Als je ervoor kiest om het te doen, moet je er echt over nadenken en het recht doen. Het is een nummer dat ik in het verleden vaak heb gezongen en ik dacht dat ik er iets moois mee kon doen, mijn eigen versie ervan kon brengen. Ik heb natuurlijk niet dezelfde stem als Prince, dus het zou geen zin hebben om te proberen het origineel te kopiëren, waarvan we al weten dat het ongelooflijk is. Het zou me stress bezorgen als het de bedoeling was dat alles hetzelfde zou zijn als het origineel. Dat zou gewoon niet goed voelen. Ik wil echt een deel van mezelf meenemen in wat ik zing. Daarom voel ik me alleen op mijn gemak als ik liedjes zing die ik op mijn eigen manier kan interpreteren. Dus besloot ik het op een andere manier te zingen en ik heb zelfs een van de coupletten in het Frans vertaald. Het was zeker een risico.

Een risico dat loonde.

[Blijkbaar!

Afgezien van het couplet in het Frans, heb ik ook gemerkt dat je een tekst hebt veranderd van 'my girl' in 'my boy', wat een betekenisvolle manier is om het nummer je eigen te maken en je eigen identiteit te verwerken in wat je doet.

Precies. Zoals ik al zei, het is de enige manier voor mij om me volledig op mijn gemak te voelen. Of ik schrijf mijn eigen nummers, of ik cover nummers die ik op mijn eigen manier interpreteer. Een nummer is altijd geschreven met een bepaalde intentie van de artiest. Als je een nummer neemt en het zingt zonder enige intentie, is het niet meer hetzelfde. Het verliest zijn kracht. Als artiest wil ik liedjes interpreteren naar hoe ik me erbij voel, naar wat mijn bedoeling is met elk liedje.

Voor de Battles werd ik gekoppeld aan Alix en interpreteerden we het nummer 'Attention' van Charlie Puth. In het begin bracht het nummer ons allebei uit onze comfortzone. Het is niet wat ik normaal zou zingen en het voelde alsof ik het gewoon moest kopiëren, wat ik niet leuk vond. Ik had wat tijd nodig om een manier te vinden om delen van mezelf in het nummer te stoppen, om het aan te passen aan mijn stem en aan mijn visie als artiest. Het was leuk om dit nummer te zien groeien naarmate Alix en ik er meer aan werkten. Toen ik eenmaal het gevoel had dat ik het nummer echt eigen had gemaakt, begon ik ervan te houden en uiteindelijk had ik echt plezier op het podium. Het is iets dat ik absoluut zal blijven doen voor de liveshows.

Heb je het gevoel dat je wordt gecoacht door Mentissa, die een voormalige finaliste is van De stem Frankrijk, is een beetje een voordeel omdat ze weet hoe het is om een deelneemster aan de show te zijn?

Absoluut. Ten eerste is Mentissa ontzettend aardig. Je krijgt echt het gevoel dat ze weet wat we doormaken en dat ze samen met ons in deze ervaring investeert. Door de dingen die ze tijdens het programma heeft geleerd, geeft ze ons geweldig advies en begeleidt ze ons geweldig. Ze is ook zo getalenteerd! Mijn god, ze heeft zo'n prachtige stem. Haar stem is zo kenmerkend, zo karaktervol. Ze kan ook heel goed liedjes interpreteren. Ze is alles waar ik persoonlijk van hou in de muziek en ik leer zoveel van haar. Ze staat ook erg open voor onze ideeën en onze inbreng. Ze respecteert onze artistieke visie en is tegelijkertijd recht door zee. De samenwerking met haar verloopt heel gemakkelijk en ze neemt regelmatig contact met ons op. Ik ben erg blij en dankbaar dat ik deel uitmaak van haar team.

Wat heb je tot nu toe geleerd van je deelname aan de show?

Wat persoonlijke ontwikkeling betreft, heb ik geleerd om mijn ervaring mee te nemen en te combineren met nieuwe lessen en ook met wie ik nu ben en wat ik wil laten zien. Het is alsof je twee en zelfs drie werelden combineert. Ik hoop echt dat ik door dit te doen elk aspect van mezelf kan verbinden en me kan ontwikkelen als artiest terwijl ik deze authenticiteit behoud.

De stemHet is zeker een uitdaging. Op dezelfde manier was het een uitdaging voor mij, voordat De stemom uit te zoeken wie ik ben en wat ik wil dat mijn kunst weerspiegelt. Het is ook een plek waar je niet alles onder controle hebt. Soms kies je niet zelf welk liedje je zingt en moet je leren om je snel aan te passen en een optreden te geven met jouw identiteit erop. Ik heb het gevoel dat ik niet zou hebben genoten van een project als De stem als ik er niet helemaal klaar voor was geweest.

Welke stap van De stem Wat was volgens jou het moeilijkst tot nu toe? De Blind Auditions of de Battles?

Ik zou zeggen The Blinds. Omdat de weken voorafgaand aan de audities ongelooflijk stressvol waren. De repetities voor de Battles waren in het begin ook ongemakkelijk, maar hoe meer je repeteert, hoe meer op je gemak je je voelt. Deze sessies waren een keerpunt. Ik moest het gewoon onder de knie krijgen en positief blijven denken. Toen begon alles makkelijker te voelen en dat gaf me de ruimte om echt van het proces te genieten. De weken voorafgaand aan de Live Shows voelen anders voor me. Ik heb nu wat tijd om echt over ideeën na te denken en aan het nummer te werken op de manier die ik wil. Het feit dat het live is, is niet echt een extra druk omdat je, zelfs tijdens de andere stappen van het programma, maar één kans krijgt. Ze doen een take niet opnieuw omdat je een noot hebt verknoeid [lacht].

Uiteindelijk draait het allemaal om het nummer dat je gaat brengen, hoe je het gaat brengen en of je je er goed bij voelt. Het hele team heeft veel aandacht voor hoe we ons voelen en dat is heel fijn. En als het stressvol wordt, herinner ik mezelf eraan waarom ik überhaupt auditie heb gedaan. Ik probeer de dingen in perspectief te zien. Natuurlijk is het tv en kijken er veel mensen naar, maar het is ook een plek waar we de muziek laten spreken en we praten er ook doorheen.

Ik ben eerlijk gezegd gewoon heel blij met de prestaties die ik tijdens de Battles heb geleverd. Ik heb de beelden nog niet eens gezien, dus in zekere zin ontdek ik het op hetzelfde moment als iedereen.

Ik kijk er echt naar uit om het te zien!

Ik ook! [Ik ben erg enthousiast voor iedereen om het te zien.

Wat hoop je dat het publiek, en de LGBTQIA+ gemeenschap in het bijzonder, zich zal herinneren van je voorstelling?

Ik denk dat het een deel is van waarom ik zo emotioneel werd na de Battles. Omdat ik zo blij was dat ik daar kon zijn en volledig mezelf kon zijn. Het is moeilijk om daar te zijn, op tv, maar tegelijkertijd geeft het zo'n troost om te weten dat ik volledig eerlijk ben tegen mezelf, dat ik niets hoef te verbergen of me gedeisd hoef te houden. Het was een heel intens geluk dat ik voelde.

Hoewel mijn belangrijkste inspiratie om muziek te maken mijn passie ervoor is, vervult het me nog meer dat anderen zich hierdoor geraakt of zelfs geïnspireerd kunnen voelen. Dat ze weten dat het helemaal oké is om gewoon jezelf te zijn. En dat het moment dat je je op je gemak voelt en dat kunt laten zien, niet eng is. De weg ernaartoe is vaak eng. Ik hoop te laten zien dat dingen evolueren en dat hoe meer je trouw blijft aan jezelf, hoe beter het wordt.

Terwijl Jasper The Voice doorloopt, wordt zijn reis een bewijs van de kracht van authenticiteit in muziek en persoonlijke groei. Als je meer wilt weten over deze jonge artiest en zijn muziekJe kunt er alles over lezen op KET Magazine. Blijf volgen, want Jasper bereikt de live optredens.