Eden Fern en zijn Tuin der Geheimen

Ontmoet Eden varenEden Fern is een opkomende artiest wiens muzikale universum persoonlijke groei combineert met creativiteit. Met elk van zijn singles gaat Eden Fern in op thema's uit zijn eigen ervaringen, van burn-out tot de confrontatie met verslaving en terugval. Door middel van visuele en muzikale stimulaties neemt Eden het publiek mee in zijn wereld.

Hoi Eden Fern! Kun je ons de inspiratie achter je artiestennaam vertellen?

Als ik muziek maak, ben ik heel anders dan in mijn professionele leven. Ik denk niet over elk aspect na. Alles gaat heel intuïtief. En dit is zo'n nieuwe manier van leven voor mij, een nieuwe ervaring voor mij. Daarom heb ik Eden Fern gebruikt als artiestennaam, vanwege de organische aard ervan. Mijn organische kant, mijn intuïtieve kant komt eindelijk tot bloei. En dat wilde ik vieren met de naam. Dus daar komt het vandaan.

Muziek is iets wat je nu iets meer dan 3 jaar doet. Hoe is het tot je gekomen?

Het is zo'n pandemische baby. Wat doe je als je uren thuis bent? Ik begon poëzie te schrijven, vanwege een relatiebreuk. En toen realiseerde ik me ineens hoe geïntrigeerd ik was door de cadans van poëzie en hoe die zou vloeien. En om die cadans te accentueren, begon ik er een heel klein ritme in te leggen. Zo werd het iets gesproken woord-achtigs met een electrobeat. En opeens begon ik daar geluiden aan toe te voegen in GarageBand. En het werd een liedje. Dit eerste nummer was verschrikkelijk [lacht], maar de bedoeling was niet om een nummer te maken, het was om mijn woorden in een geluidsontwerp te krijgen. 

Toen ik het onder de knie kreeg, begon ik te praten met vrienden die muziek maakten en zij leerden me de software die ik moest gebruiken. Vanaf dat moment ging het vrij snel. Na een paar maanden had ik al honderden sonische ideeën. Er was iets dat ik wilde uitdrukken en het moest eruit komen en dat gebeurde in de vorm van muziek.

Toen ik naar je liedjes luisterde, realiseerde ik me dat je vaak thema's aansnijdt die je hebt meegemaakt. Dus ik vroeg me af of je muziek een soort therapie voor je is?

In mijn liedjes richt ik me heel vaak op het thema van zelfreflectie en zelfontwikkeling, omdat dat op dit moment een beetje het enige is wat er in mijn leven bestaat. Ik ga door een hele rare periode in mijn leven, die een optelsom is van het verwerken van een relatiebreuk, mijn burn-out en de COVID-epidemie, die iets in me kapot heeft gemaakt. 

En deze drie stapelden zich op, waardoor mijn zenuwstelsel echt veranderde. En daar probeer ik nog steeds van te herstellen. Mijn leven is niet meer hetzelfde als vier jaar geleden. Ik heb nu veel last van angsten en daarom vind ik troost in mijn isolement.

Maar ik probeer eruit te komen. En muziek zou wel eens de eerste stap kunnen zijn om uit deze bubbel te komen. Muziek is in die zin heel therapeutisch, omdat ik over deze isolementbel praat als een middel om eruit te komen.

Je hebt het gehad over je angst. Zal dat geen probleem zijn als je live optreedt?

Ik vind het spannend om live op te treden, maar tegelijkertijd heb ik het gevoel dat ik een beetje verslaafd ben aan adrenaline. En dat heb ik al mijn hele leven. Vroeger dronk ik zeven koffie per dag, maar mijn zenuwstelsel kan het niet meer aan [lacht]. Ik vind het heerlijk om op adrenaline te leven en risicovolle dingen te doen en grote presentaties te geven op mijn werk bijvoorbeeld. Die adrenaline zal ik waarschijnlijk weer hebben als ik live ga optreden en daar houd ik van. 

Nu is er een keerzijde aan het hebben van zo'n kick. Ik moet een prijs betalen voor de adrenalinepiek. Na een moment vol adrenaline ben ik helemaal dood. Mijn lichaam kan er niet meer tegen, net als bij de koffie. Dus ik denk dat live optreden prima zal zijn, maar ik zal altijd een terugslag hebben.

Ben je van plan om voorlopig alleen muziek uit te brengen en ze dan, als je er klaar voor bent, live op te gaan voeren? 

Ja, dat is het plan, dat nu vorm begint te krijgen. Mijn drummer, mijn gitarist en ik hebben een repetitieruimte gehuurd. Dus met z'n drieën gaan we optreden met Eden Fern. Maar voordat ik iets kan opvoeren, moet ik eerst materiaal hebben. Dus daarom schiet ik ze er nu zo'n beetje uit. Sinds september heb ik al vijf singles uitgebracht, wat zoiets is als pow, pow, pow. 

Dat is heel kenmerkend voor mij. Dingen overdrijven, dingen overwerken, en dan een terugslag hebben, en dan weer een burn-out. Maar als ik dit blijf doen, wordt muziek een anti-passie die tegen me gaat werken. Als dat gebeurt, ben ik het kwijt. In therapie heb ik mijn muziek iets kostbaars genoemd. En ik wil het als iets kostbaars behandelen en niet zoals ik al het andere in mijn leven heb behandeld. Dus ik probeer echt een balans te vinden, want mijn natuurlijke instinct is om gewoon te gaan, gaan, gaan. Dat komt vast omdat ik een Ram ben. Maar ik heb op de harde manier geleerd dat ik het rustiger aan moet doen [lacht]. Nu komen de live optredens eraan en ik wil dat dit jaar nog echt hebben.

Je eerste single, "De rechtvaardigen", werd uitgebracht in september. Deze single gaat over je derde burn-out. Kun je ons iets meer vertellen over deze single en de bijbehorende videoclip?

Ik heb drie burn-outs gehad en dit is de reden waarom: Als je na een burn-out even stopt met werken, ben je alleen en verstoken van externe druk en impulsen. Je hebt dan het gevoel dat het goed met je gaat en je wilt weer aan het werk. Dit heeft geleid tot drie burn-outs, in wezen één langdurige burn-out, doordat ik te vroeg weer aan het werk ging. Uit stressvolle situaties gehaald, voel je je prima, maar te snel terugkeren leidt tot het besef dat langdurige genezing nodig is. Tijdens deze herstelperiode vond ik troost in het mixen van muziek, een therapeutische uitlaatklep tijdens mijn werkonderbreking. Deze ervaring inspireerde “De rechtvaardigen“, dat ingaat op de cyclus van het maken van fouten en het verwaarlozen van zelfzorg, gedreven door het verlangen om anderen te behagen en een vlekkeloos imago te behouden.

Ik ben geobsedeerd door muziekvideo's. Dus als art-director wilde ik natuurlijk mijn eigen videoclips regisseren. Dat heb ik gedaan en ik ben erg blij met de resultaten. Nu ik dat voor mezelf heb bewezen, kan ik experimenteren door samen te werken met andere regisseurs, en ik weet zeker dat de kwaliteit van de video's omhoog zal gaan, aangezien ik uiteindelijk maar een amateur ben. Plus, als ik me realiseer dat ik niet elk aspect van mijn kunst hoef te controleren, kan ik me meer richten op mijn eigen sterke punten.

Je tweede single, "Blijf", werd uitgebracht met drie remixen. Hoe heb je besloten dat je deze remixen wilde maken?

Het idee achter de remixen was om de diversiteit tussen genres te benadrukken en mijn naam aan een nieuw publiek te introduceren. Door samen te werken met ondersteunende producers bood elke remix een unieke interpretatie, wat bijdroeg aan de veelzijdigheid van het nummer. Hoewel het deels diende als een (mislukte) marketingtactiek, bevorderde het ook de samenwerking en verkenning en legde het de basis voor toekomstige samenwerkingen.

De beslissing om een AI-gegenereerde videoclip op te nemen kwam voort uit de wens om als een van de eersten gebruik te maken van de toegankelijkheid van de nieuwe technologie. "Stay" gaat over een giftige relatie, waarin ik de persoon probeer te verleiden door te zeggen dat ik alles kan zijn wat zij willen dat ik ben. Dus in de videoclip heb ik mezelf gefilmd en met AI heb ik mezelf in verschillende mensen veranderd om het idee nog meer te benadrukken. Hoewel ik het resultaat erg goed vond, heb ik de videoclip later heroverwogen, vooral omdat op een bepaald moment in de video de gedaanteverwisseling in verschillende rassen plaatsvindt, wat het gesprek over digitale blackface opent. Hoewel het er bij kunst soms om gaat grenzen te verleggen, gesprekken aan te zwengelen en de gemoederen te verhitten, wil ik nog steeds dat mijn merk aanvoelt als een veilige ruimte voor mijn publiek. Dat is een prioriteit en daarom heb ik de videoclip verwijderd zonder het gevoel te hebben dat ik mijn kunst in gevaar heb gebracht. 

Je single, "Kleuren", heeft ook een ander geluid. En de videoclip is ook heel anders, minimalistisch, met alleen jij die paaldanst. Wat was je inspiratie?

Mijn single "Colours" gaat vergezeld van een minimalistische video met paaldansen, die symbool staat voor een persoonlijke uitdaging om vrouwelijkheid te omarmen. In mijn dagelijks leven ben ik niet erg flamboyant en ik heb het gevoel dat ik op een bepaalde manier ben ingeperkt, gedwongen om de normen te volgen die door onze maatschappij zijn vastgesteld. Het was voor mij dus een manier om me open te stellen en op onderzoek uit te gaan. Het nummer heet Colours, omdat ik het gevoel heb dat niemand alle kleuren ziet die ik te bieden heb. Het thema van het nummer resoneert met individuen die soortgelijke worstelingen doorstaan. Hoewel ik niet de pretentie heb om te zeggen dat dit voor iedereen aspirationeel zou kunnen zijn, heb ik het gevoel dat het kan bijdragen aan bredere gesprekken over zelfexpressie en maatschappelijke verwachtingen.

Met "Verduistering", schakelen we over van deze minimalistische video naar een erg leuke en surrealistische videoclip. De mensen in de video zijn verkleed als surrealistische wezens. Zit hier een betekenis achter?

Met "Blackout" wilde ik een meer surrealistische sfeer creëren, die visueel mijn worstelingen met alcoholmisbruik weergeeft. De grillige kostuums en wezens staan tegenover de donkere ondertoon van het nummer en onderzoeken thema's als plezier versus zelfdestructief gedrag. 

De tekst die terugkomt is: "heb je het naar je zin?" En ik stelde die vraag omdat ik niet weet of ik plezier heb tijdens een black-out, omdat ik het me nooit herinner. En dus voelt het alsof ik steeds terugga naar dat punt waarop ik een black-out heb. Maar ik weet niet wat er gebeurt als er een black-out is. Dus in de video vul ik gewoon de lege plekken in, want we weten niet wat er aan de hand is, maar blijkbaar moet het superleuk zijn, want ik blijf teruggaan. 

Het lied daagt echt de perceptie van dronkenschap uit, omdat ik het gevoel heb dat alcoholmisbruik wordt aangemoedigd door de maatschappij. De maatschappij is erg hard voor elk ander drugsmisbruik, maar heeft een erg zachte houding tegenover alcohol. We werken van maandag tot vrijdag en dan hebben we onze weekenden waarin we drinken om het allemaal nog eens over te kunnen doen. De maatschappij dringt het ons op, omdat ze wil dat mensen alles eruit kunnen drinken en daarna weer aan het werk kunnen.

Je nieuwe single, "Duikvlucht", kwam onlangs uit. Wat is volgens jou het thema van dit nummer?

Met "Nosedive" ga ik de confrontatie aan met terugval en de bijbehorende schaamte en isolatie. Ik ben al twee jaar nuchter, maar in december herviel ik. In deze weken van zwaar drinken in mijn eentje, waren er twee dagen dat ik niet dronk: Kerstmis en oudejaarsavond. Waarom? Omdat ik bij andere mensen was, mensen die nog steeds dachten dat ik nuchter was. Ik verborg het voor iedereen. Het was isolerend en beangstigend. 

Op een bepaalde manier ben ik blij dat ik hervallen ben, omdat het me veel dingen deed beseffen. Ik werd lid van de Anonieme Alcoholisten, omdat ik die steun nodig had en uit mijn isolement wilde komen. Het nummer probeert hier echt in te duiken en in de complexiteit van herstel. Ik wilde benadrukken hoe belangrijk het is om steun te zoeken en zelfcompassie te tonen, want niemand zal je beschamen en de schuld geven. En je moet een vangnet voor jezelf creëren.

Was het gebruik van autotune een artistieke keuze om het thema te versterken?

Normaal gesproken gebruik ik nooit autotune, maar het gebruik van autotune versterkt hier echt de emotionele rauwheid van het nummer en helpt om de kwetsbaarheid en instabiliteit die ik voelde op het moment van mijn terugval te benadrukken.

Op dit moment mix je genres in je nummers. Maar er is nog steeds een samenhang, in de zin dat ze allemaal een thema hebben dat over jou en je ervaringen gaat. Is dat iets wat je wilt blijven doen? Of wil je een genre kiezen en daar bij blijven?

Ik streef naar diversiteit in mijn muziek, wat erg cliché is om te zeggen, maar ik wil gewoon niet in één genre gestopt worden. Onlangs zette een gesprek met een insider uit de muziekindustrie me echter aan het denken over deze aanpak. Ze suggereerden dat als opkomende artiest duidelijkheid misschien aantrekkelijker is dan breedheid, omdat het publiek jou en je universum als artiest wil begrijpen. Nu ben ik verscheurd tussen het volgen van mijn creatieve instincten en het aannemen van een meer strategische mindset.

Ik denk dat mijn huidige plan is om singles uit te brengen in verschillende genres, wat creatieve vrijheid geeft. Maar zodra ik aan mijn zesde single toe ben, wil ik me richten op het maken van een samenhangende EP. Deze EP zal een eenduidige boodschap of thema uitdragen en dan zal ik genrespecifieke beslissingen moeten nemen. Terwijl ik doorga met het verkennen van verschillende geluidswegen door middel van demo's, is de volgende logische stap het consolideren van mijn artistieke richting.

Wat hoop je dat luisteraars zullen meenemen uit je muziek?

Ik geloof dat het voordeel van het kennen van een artiest vanaf het beginstadium ligt in het getuige zijn van zijn evolutie en ontwikkeling. Deze groeireis is fascinerend en daarom ben ik vastbesloten om mijn vooruitgang te documenteren. Door visuals bij elke single te voegen en mezelf buiten mijn comfortzone te duwen, pak ik mijn angst voor imperfectie aan, wat in schril contrast staat met mijn gebruikelijke perfectionisme in zowel mijn persoonlijke als professionele leven. In mijn muzikale carrière streef ik nog steeds naar perfectie, maar ik heb geleerd hoe belangrijk het is om mijn werk te laten zien. Ik accepteer dat wat ik presenteer misschien nog niet mijn volledige potentieel weerspiegelt, maar dat is oké. Ik zal groeien van deze ervaring en ik heb goede hoop dat mijn toekomstige creaties meer kwaliteit en diepgang zullen laten zien. Als je vanaf het begin bij me bent, maak je ook deel uit van deze reis en dat is, denk ik, een dwingende reden om naar mijn muziek te luisteren.

Als je het universum van Eden Fern wilt ontdekken, aarzel dan niet om hem te volgen op al zijn sociale mediaplatforms en op Spotifywaar je al zijn muziek kunt beluisteren.