Claire Olirencia Deville, sprookjes en tango

Tussen dansen en schrijven door deelt Claire Olirencia Deville haar liefde voor tango en sprookjes. U kunt haar werk deze maand ontdekken op het MàD Festival in het Théâtre National. Laten we er meer over ontdekken

Vertel ons iets over jezelf. Wat is je reis geweest?

Mijn naam is Claire Olirencia Deville (zij/zij). Ik ben opgegroeid in het zuiden van Frankrijk bij Marseille, daarna heb ik literatuur en hedendaagse dans gestudeerd. Toen ik in 2008 in Brussel aankwam, danste ik voor la Fura del Baus in hun opera in de Munt: 's avonds feesten, balletles om tien uur 's ochtends, voorstelling 's avonds, herhaling. Toen ontdekte ik de Argentijnse tango - feesten en zwaar dansen tegelijk. Ik was verslaafd, en ik verhuisde naar Buenos Aires waar ik mijn eerste roman schreef "Les Poupées Sauvages" (Wilde poppen). Ik ben blijven schrijven en dansen tot nu toe: nog een roman, slam poetry, sprookjes... Ik ben onlangs begonnen met een doctoraat aan la Cambre waar ik experimenteer met schrijven over mijn praktijk.

Wat zijn uw huidige of toekomstige projecten?

In maart, mijn sprookjes "Contes Défaits" zal worden gepresenteerd in het Théâtre National tijdens het MAD-festival. Ik zal ook een schrijfworkshop geven voor kinderen waar ze hun eigen sprookje kunnen schrijven. In 2023/2024 starten we een ander project met Joëlle Sambieen toneelstuk (geschreven door mij en geregisseerd door haar), genaamd La plage avant, met... La Bellone en de steun van La Maison Poème: enkele residenties om te schrijven en te denken en te delen. We zullen werken met de antropologe Alana Osbourne als dramaturge, en ik ben er erg enthousiast over. Ook verschijnt binnenkort mijn derde roman bij het gloednieuwe onafhankelijke huis La Lucarne Indécente; hij speelt zich af in het Berlijnse nachtleven tussen 2002 en 2022, een hele reis dus. En in de weekends ga ik door met mijn tango-dj-tours, waarheen dan ook - als ik niet bij mijn dochtertje ben, dat nu prioriteit heeft. Het project om een fatsoenlijke ouder te zijn is niet gering.

Wat betekent het voor u om deel uit te maken van de Brusselse queer gemeenschap?

Om eerlijk te zijn weet ik het niet echt. Het heeft lang geduurd voor ik besefte dat ik deel uitmaakte van de queer gemeenschap, vanwege de gewone bi-fobie die helaas nog steeds bestaat, zoals de angst om je niet queer genoeg te voelen bij bi/pan mensen. Toen ik twintig jaar geleden in contact kwam met LGBTQIA+ mensen werd ik gewoon teruggestuurd naar de hetero-hel, waar ik me niet verrassend altijd ongemakkelijk heb gevoeld. Ik denk dat de dingen een beetje veranderd zijn, maar ik hoorde vorig jaar nog van een queer persoon "Ok dus je bent niet alleen hetero". Ik ben helemaal geen hetero. Nooit geweest, zal nooit gebeuren. Het feit dat we dat nog steeds moeten uitleggen, of dat het zogenaamde hetero zijn geen voorrecht is, of dat elke gemeenschap niet vrij is van de gebruikelijke systemische onderdrukkingsmechanismen, is eerlijk gezegd vermoeiend. Wat vooral veranderd is, is dat het me niet meer kan schelen - tangowereld, queerwereld, ik weet niet echt waar ik thuishoor, maar het is oké. Ik ga waar ik me goed voel, en mijn bank is erg fijn. Op een veel positievere noot, betekent het soms dat we deel uitmaken van iets leukers en veiligers dan wat we elke dag moesten doorstaan of dat we een persoon zoals Sihame Haddioui sterk bewonderen en ons vereerd voelen deel uit te maken van dezelfde strijd. En als we geluk hebben, komen we zelfs in contact met mensen met wie we op een dieper niveau kunnen praten en delen zonder dat we onze gemeenschappelijke waarden hoeven uit te leggen. Dat is heel kostbaar.

Wat zijn je queer invloeden?

Toen ik twaalf was hield ik van dingen en toen ontdekte ik dat er queer obsessies waren - popcultuur tieneridolen zoals David Bowie, Buffy, of de Spice Girls. Het gebrek aan vertegenwoordiging in die tijd was wreed - ik bedoel, waarom wisten we niet dat Geri en Mel B samen waren! Ik hoop dat het een beetje veranderd is voor de nieuwe generaties. Maar meestal waren en zijn mijn invloeden grote schrijvers: Guillaume Dustan, Audre Lorde, Federico García Lorca, Virginia Brindis de Salas, Arthur Rimbaud, Monique Wittig, Flora Alejandra Pizarnik, Joëlle Sambi, Giu Paluku-Atoka, Nanténé Traoré, Laurène Marx, Kae Tempest ....

Welke Brusselse queer initiatieven vindt u leuk?

• het MAD festival van Joëlle Sambi in het Nationaal Theater - volledig queer programma in een grote institutionele zaal, 17 - 19 maart 2023.
• de niet-geslachtelijke bar met veganistisch eten in Maison Poème
• Queer Tango C.iel evenementen en praktijken bij Sister Café
• That's What x Said kunstgalerie in les Marolles
• het Trans Solidariteitsfonds België: geef wat geld als je kunt.

picture credits: Nanténé Traoré